wpisy na blogu

...chociaż o budowie - a raczej o kolorowaniu ścian - też będzie

Otóż w dniu dzisiejszym - tak wiosennym i skąpanym w słonecznym blasku - pragnę podzielić się z Wami tym, co następuje:

Od wczoraj śmieję się do mojego Męża, że On ma wszystko zaplanowane - i to z precyzją, z jaką spotkać się można w szwajcarskim zegarku Pewnie ma jakiś sekretny notes, a nim odhaczone to, co już zrobił:

- zasadzenie drzewa (półtora roku temu sadził na działce wisienkę, którą dostaliśmy w prezencie od naszego murarza - wisienka się przyjęła i w ubiegłym roku wydała całe cztery owoce, które komisyjnie zjedliśmy, krzywiąc się przy tym niemiłosiernie - takie kwaśne były!) - odhaczone

- budowa domu - sami byliście świadkami tego, jak powstawał - w palącym słońcu lata, w płatkach zimowego śniegu - wszystko po to, żebyśmy teraz mogli być jego mieszkańcami i to baardzo szczęśliwymi - odhaczone

A wczoraj... a wczoraj pan doktor potwierdził, że trzeci warunek do uzyskania zaszczytnego miana mężczyzny dojrzałego został spełniony i... BĘDZIEMY MIELI SYNKA!!! Na 100%, bez żadnych wątpliwości!!! Nasze dziecko nie miało nic do ukrycia - bez cienia krępacji pokazało nam wszystkim, co ma między nóżkami! Więc punkt "spłodzenie syna" Mąż również może sobie śmiało odhaczyć. 

Żeby nie było, że wpis nie jest budowlany, to doniosę uprzejmie, że wybraliśmy kolor ścian do pokoju Dziedzica: dwie z nich będą miały barwę Morelowy Nektar, dwie pozostałe - Złoto Egiptu. Ma być delikatnie, kolorowo i w ciepłych odcieniach.

Aha! I jeszcze jedno! Po ponad dwóch mięsiącach od przeprowadzki doczekałam się zamontowania kranów nad umywalkami w łazience! Ale o tym - w następnym wpisie!

Siedzę na kanapie z laptopem na kolanach.  Z góry dochodzą do mnie odgłosy chrobotania i pojedynczych stuknięć - to p. Andrzej naciąga płyty k-g. Tuż obok - na fotelu - Lusia leniwie śni o myszach chyba, bo co chwilę pochrapuje i przebiera łapkami. Patrzę za okno... pogoda nie napawa optymizmem: wieje, pada, brrr... I sama nie wiem, czy to zima żegna się z nami roniąc łzy, czy to wiosna przywdziała szaro-burą, nietwarzową sukienkę... A mnie się marzą nieśmiałe pocałunki złotych promieni słońca, świergot ptaków, zapach trawy i świeża zieleń wokół! Przenoszę wzrok na kuchnię... hmmm... wygląda coraz ładniej, coraz bardziej domowo, w głowie powstają nowe pomysły na jej aranżację: firanka podgapiona u Marty-wlasneniebo, półka, na której poustawiam pękate słoiki z pysznościami w środku... Trzeba zacząć wiercić dziurę w brzuchu Mężowi - oj! Nudzić to my się jeszcze długo nie będziemy... Wzrok wędruje po salonie... przez głowę przebiega myśl, że wiele jeszcze pracy przed nami, ale każda następna gotowa rzecz przybliża nas ku końcowi. Usta powoli układają się w błogi uśmiech - dobrze mi tutaj, nawet bardzo! To nic, że jeszcze kurz, że docierki, hałasy - nie zamieniłabym tego na nic innego! 

Wczoraj wieczorem urządziliśmy sobie "wycieczkę" na poddasze. Pokoje - już z płytami naciągniętymi klejem. Reszta pokropkowana - dziś "piegi" zostaną zniwelowane. A potem - wielkie docieranie i znów wszędobylski kurz! Ech - jakoś się przemęczę Na razie wygląda to tak:

- pokoik nad salonem - drugi, nad kuchnią - jest w podobnym stanie, ale z powodu braku światła - zdjęcie nie wyszło, więc uwierzcie, proszę, na słowo

- duża sypialnia - widok z garderoby

- "zaospowany" korytarzyk przy schodach

- oraz taka sama - garderoba, która, oświetlona i jasna, wydaje się być większa niż ta, którą zapamiętałam z ostatniej w niej bytności! Ba! Małżonek już ma zaplanowane, gdzie jaka zabudowa w niej będzie, gdzie drążki na wieszaki itp. - zapowiedział, że sam wszystko zrobi, bo wszystkie nerwy przeznaczone na meblarzy, już wyczerpał

Tam w głębi, przesłonięte żółtą folią, to wejście na stryszek nad garażem. Docelowo będą tam zrobione drzwi na wymiar, póki co - będą zrobione drzwi z płyt k-g - na razie wystarczą Mamy też wyprowadzone kabelki na oświetlenie naszego składowiska ciuchów - o , tutaj sobie "idzie":

Poza tym Mąż dokonał przede mną prezentacji schodów strychowych. Oto i one w całej okazałości:

W trosce o to, żeby nic się pod naszym ciężarem nie oberwało i żebyśmy nie "pofikli" z nich na łeb, na szyję - Bartek zamontował dość dużą ilość śrub - możemy czuć się bezpiecznie:

Na poddaszu rozgościła się też spiro-rura, która będzie tu rozprowadzać ciepło z kominka - na razie dynda bezwiednie przy kominie:

To tyle po "obchodzie" na poddaszu. Teraz będę znowu chwalić mojego Męża, który zamontował mi w kuchni pewne udogodnienie, jakim jest podszafkowe oświetlenie blatów - bardzo dobra rzecz! Koniec z zasłanianiem sobie plecami światła z lampy sufitowej! Teraz na pewno nie pomylę pomidora z jabłkiem na ten przykład

Na dziś to wszystko! O kolejnych postępach - i tych małych, i tych dużych - postaram się informować na bieżąco! Trzymajcie się cieplutko, w ten zapłakany dzień!  :*

O odkurzacz chodzi. Taki zwykły, do zwykłego sprzątania w domowych pieleszach. Mój teraźniejszy doprowadza mnie do szewskiej pasji przy każdym odkurzaniu, więc w trosce o zdrowie psychiczne własne i Męża, na którym skupia się niekiedy frustracja odkurzeniowa - podjęliśmy decyzję o zakupie nowego "ssacza". Oto warunki, które MUSI spełniać:

- filtr HEPA

- worek, koniecznie worek na śmieci - bezworkowym cudom mówię stanowcze nie! Koniec z praniem filtrów - wolę wyrzucić worek

- wszystkie rurki i ssawki MUSZĄ być na zatrzask, klik-klak, czy jak to tam się zwie - koniec z wkładaniem pod kanapę lub gdziekolwiek indziej rury ze szczątką, wyciąganie rury bez szczotki i szukanie na klęczkach szczotki-ssawki pod łóżkiem lub gdziekolwiek

- moc 2000W

- cicha praca

- no i cena - niezbyt wygórowana najlepiej

Kochani - czekam na Wasze opinie i podpowiedzi - może macie odkurzacz, z którego jesteście zadowoleni i który jednocześnie spełnia powyższe kryteria? Z góry dziękuję za Wasze wypowiedzi w tej sprawie!!! :*

Się znaczy - po schodach strychowych, które zostały zamontowane. Nie żebym się tam wybierała - bo i po co, żadnych pudeł z pamiątkami z przeszłości jeszcze na nim nie upchnęłam, ale Mąż tam czasem wchodzi - do tej pory po drabinie - teraz po schodach, po ludzku i w sposób cywilizowany 

W ogóle na poddaszu to już ludzkie warunki panują  Wygląda na to, że dziś swoje miejsce zajmą ostatnie płyty, a to zonacza, że lada dzień zacznie się naciąganie i docieranie - etap, przy którym kurz jest nieunikniony No i temperatura jest tu już fajna - iście wiosenna - sami spójrzcie:

Dzięki temu i na dole temperatura się zmieniła - teraz mamy wszędzie naprawdę cieplutko - jednak dużo ciepła uciekało górą.

No to jeszcze Wam powiem, że... pan meblarz ma nas dziś nawiedzić... Ok. 15:00, więc pewnie na 17:00 dotrze, nie?  Mam nadzieję, że uda mu się przywieźć wszystko, czego zapomniał poprzednim razem. 

Sylwuniu Romkowa - dzięki za kopniaka-poganiacza. Wiem, że ostatnio trochę bloga zaniedbałam, ale... no leniwiec się ze mnie zrobił taki, że Sid z "Epoki Lodowcowej" to pikuś Tak zupełnie bezczynnie co prawda nie siedzę... naszykowałam sobie pojemniki do dekupażowania... stoją, czekają na przypływ weny , czytam - namiętnie i zachłannie - obecnie pochłaniam książkę "Kolumbowie rocznik 20" (w końcu mam czas na małe przyjemności), gotuję i piekę (chociaż potem rzadko tych wszystkich frykasów próbuję - obecnie największe wzięcie ma arbuz i winogrono), no i sprzątam - bo lubię Radek się śmieje, że nasze dziecko będzie cukiernikiem-jaroszem - jeśli tylko będzie mu to sprawiało przyjemność, to nie mam nic przeciwko

Dobra, teraz uciekam! A potem wpadnę z relacją po wizycie pana meblarza (chyba, że Małżonek laptopa zaanektuje na potrzeby własne)- kurczę, jeszcze chwila i gość będzie się u nas czuł jak u siebie - tak często do nas zagląda!

Aha! Mam nadzieję, że Tłusty Czwartek był u Was naprawdę TŁUSTY! Ile pączków zjedliście - mówić jak na spowiedzi! My - a raczej moi bliscy - zajadali się takimi oto łakociami, które dla nich przygotowałam:

Ale kupne pączki z piekarni, która mieści się na drugim końcu miasta - też były - i nawet zjadłam... jednego! Pomiędzy arbuzem a winogornem - rzecz jasna!

...to nie pan meblarz mnie osłabił, ale... katar, który mnie dopadł nagle i znienacka, i okupuje mój nos Po całym domu porozkładane pudełka z chusteczkami, bo nigdy nie wiesz, człowieku, kiedy zajdzie potrzeba kichnięcia, a w rękaw to trochę jednak nie wypada posmarkiwać, no nie?

Myślałam, że zdam relację wczoraj, ale... sprzątanie po piątkowych poprawkach zajęło mi trochę więcej czasu, niż pierwotnie zakładałam, a potem to już tak łzawiłam, że jedyną pozycją, w której mi było w miarę dobrze była... pozycja horyzontalna, a w takiej dość trudno pisać na klawiaturze

W każdym razie - poprawki naniesione, my usatysfakcjonowani, pan meblarz chyba trochę mniej, bo... położył uszy po sobie, że... aż mi się go trochę szkoda zrobiło... Nie dość, że wziął wszystko na klatę, to... jeszcze zaproponował kilka rzeczy ekstra - jak choćby zabudowę rurek od wyciągu. Swoją piątkową pracę zaczął od montażu naszej wiatrołapowej szafy. Zaraz po tym, jak mu powiedziałam, że: "Z nim to tylko po śmierć się umawiać - zawsze to kilka godzin życia do przodu", a potem "Tylko panie O.! Żadnych zbyt mocno dokręconych śrub, odprysków i uszczerbków nie chcę w szafie widzieć!" Pan meblarz się do uwag zastosował - tzn. do tych ostatnich- i... szafa spełniła nasze oczekiwania! Siedząc w salonie słyszałam, jak upominał pomocnika: "Tylko delikatnie", "nie za mocno", "uważaj". Szafa wysoka na 2,70 m, szeroka na 90 cm, więc ciężko jej przyzwoite zdjęcie zrobić. Ale kolorystykę udało mi się uchwycić. Na samej górze - pawlacz, pod pawlaczem - drążki na wieszaki, a na samym dole - półki na buty.

Co do mebli kuchennych - to co najważniejsze - mamy już poprawione. Kwestia sporna - w postaci butelczarki i witryny, co to nadal w złą stronę się otwiera - zostały wyjaśnione i rozwiane. Ale po kolei. Szafka wisząca nad lodówką - została pogłębiona na głbokość słupka cargo, z którym sąsiaduje:

Butelczarka - ma trzy miejsca na butelki, a nie dwa - jak poprzednio. Od razu lepiej się prezentuje. Co do "ściętego dachu", o którym pisałam to... jest on ścięty tylko troszkę, żeby przełożyć bez problemu butelkę leżakującą na najwyższej półce. Z dołu w ogóle tego nie widać. Niestety trochę za dużo tych zaślepek z boku wyszło i ... kolorystycznie są źle dobrane, ale... mamy dostać nowe, które nie będą się tak rzucać w oczy i... też powinno być ok.

Tak wygląda ścięcie:

No i witryna - pogłębiona, ale... z wciąż nie zmienionym kierunkiem otwierania drzwi:

Jak widzicie - teraz na jednej półce zmieszczą się więcej niż 4 kieliszki. Rozwiązaniem na zły kierunek otwierania się drzwi będą takie oto zawiasy, które pozwolą na maksymalne odgięcie drzwi w lewo:

No i najważniejsze, czyli MÓJ blat - delikatny i subtelny:

Widzicie różnicę, pomiędzy kolorem starego a nowego blatu??? Bo my tak - i to kolosalną! Pan meblarz wróci do nas pomiędzy poniedziałkiem a środą i nada meblom ostatni szlig - musi przywieźć jeszcze maskownice i dopracować kilka szczegółów.

Zdjęcia całej kuchni zademonstruję wówczas, gdy... wszystko w niej dopnę na ostatni guzik, gdy zyska ostateczny wygląd i zrobi się "ciepła", prawdziwie "domowa" Muszę jeszcze od Rodziców przywieźć cały kuchenny majdan, który do tej pory udało nam się zgromadzić. Brakuje nam jeszcze kilku szczegółów: doklejonego kafelka nad kuchnią, parapetu i... gniazdek. Jak już wszystko zajmie swoje miejsce - podzielę się z Wami moim kuchennym królestwem. Bo kuchnia - to dla mnie serce domu

Lenka? Pamiętasz, jak swego czasu pokazywałaś na swoim blogu taki szklany klosz do przykrywania ciast lub owoców? Pisałam Ci wtedy w komentarzu, że chciałam sobie taki sprawić, ale zbyt długo się zastanawiałam i... jak już się zdecydowałam, to mi go ktoś sprzed nosa sprzątnął??? No więc... "upolowałam" go teraz i jestem szczęśliwą posiadaczką szklanego klosza za całe... 12 PLN! Szkło do najgrubszych co prawda nie należy, ale... oko nacieszyć można i swoją funkcję spełnia - fajna sprawa! (P.S. proszę nie zwracać uwagi na tymczasową ... hmmm... "doniczkę" hiacynta).

Spokojnej i... ciepłej niedzieli Wam życzę! :*