wpisy na blogu

Tytuł może i dziwny, ale... coś weny nie mam chyba Przyszłam tu tylko na chwilę, pokrzepiona czterema cyferkami z szyszuniowego bloga: znaczy się, że są szanse na to, że mnie meble kuchenne z torbami nie puszczą! W piątek podjechaliśmy do meblarza Nr3. Niestety nie zastaliśmy go w domu, ale dostaliśmy od jego rodziców jego numer telefonu. Wszystko by było fajne, ale... numer okazał się niepoprawny, musiały się ludki w jakiejś cyferce pomylić,  więc... w wolnej chwili podjedziemy do niego jeszcze raz - może wtedy uda nam się go "złapać"  Wiążę z tym Panem wielkie nadzieje na współracę: robił większość mebli do domu mojej Przyjaciółki (że ja od razu nie wpadłam, żeby wziąć od niej namiary!), wszystkie meble solidne i w cenie, która niezmiernie przypadła nam do gustu. Notabene Nr3 to jej sąsiad z naprzeciwka. Także... pozostaje tylko umówić się na pomiar, a potem czekać na projekt i wycenę!

W piątek mój Małżonek zamówił wkład kominkowy. Ostatecznie wybór padł na kominek firmy Uniflam, model Selenic z szybą boczną prawą. Najpierw trochę zdjęć...

... i opis techniczny:

DANE TECHNICZNE:
- moc grzewcza: 14kW
- 5 lat gwarancji
- zgodność z normą EN 13229
- szyber do regulacji siły ciągu
- doprowadzenie powietrza do spalania bezpośrednio z zewnątrz
- regulacja dopływu powietrza do spalania
- lewa lub prawa szyba boczna
- deflektor
- popielnik
- paliwo opałowe: drewno
- średnica wylotu spalin: 200mm
- waga: 132 kg
- producent: UNIFLAM - Francja

Wkład posiada doprowadzenie powietrza do spalania bezpośrednio z zewnątrz. W tym celu instaluje się specjalną kształtkę dołączoną do wkładu kominkowego. Dolot ten posiada możliwość podłączenia kanału prostokątnego 150x50 mm lub rury o średnicy 100 mm.

Wkład jeszcze nie dotarł, na stronie firmy kurierskiej sprawdziliśmy, że jest na terminalu w Płocku. Jutro zapewne odbierzemy przesyłkę. Bardzo byśmy sobie tego życzli, bo od jutra swoje działania rozpoczyna w naszym Lapisie Bartek

Wybrałam sobie wzór witryny, którą chciałabym postawić przy ścianie oddzielającej salon od klatki schodowej. Nie miałabym nic przeciwko, żeby meble w takim stylu były ozdobą ścianki telewizyjnej w salonie. Waham się tylko, czy lepsza witryna niska, czy wysoka.

W piątek Radek zamówił sobie deski i rozpoczął deskowanie strychu.

Aktualnie rozglądamy się za schodami strychowymi.

I tak jakoś - powolutku - toczy się to nasze budowlane życie... Czekamy na dekarzy i na ekipę od elewacji. A podczas tego czekania, tuż obok nas dzieją się rzeczy bardzo, bardzo ważne... Wczoraj mój Tata przeszedł operację. Teraz jego serce nie będzie miało wyjścia - będzie MUSIAŁO pracować tak, jak powinno. Inaczej będzie miało z nami do czynienia! Codziennie ściskam kciuki i modlę się o zdrowie dla Tatki! Zaklinam los i wierzę, że wszystko wróci do normy... Że będzie dobrze... Po prostu... 

... schodach i ich usytułowaniu Domiśka! Wpis dedykowany głównie Tobie! Napstrykałam fotek, więc zapraszam do oglądania!

To jest widok na schody z salonu, gdy robiłam to zdjęcie stałam jakieś dwa kroki od planowanego kominka. Z salonu schody są praktycznie niewidoczne - schowane są za ścianą:

Tutaj "patrzymy" na schody z łazienki. Gdybyśmy skierowali się w lewo - trafilibyśmy albo do sypialni, albo do pokoju przyszłego "Dziedzica". Dajemy na prawo - i jesteśmy znów w salonie

A to zdjęcie robione jest z sypialni, czyli na wprost mamy wejście do salonu, a gdy poszlibyśmy na prawo - to trafimy do łazienki

A teraz patrzymy sobie na schody z góry Gdybyśmy teraz zeszli na dół i na ostatnim dolnym stopniu skręcili w lewo - to znaleźlibyśmy się w salonie (jak widać "wszystkie drogi prowadzą do... salonu). Gdyby w salonie już nam się znudziło i znów wdrapalibyśmy się na górę, to skręcając z ostatniego górnego stopnia w prawo - to będziemy w sypialni z garderobą

No a pod schodami udało nam się wygospodarować trochę miejsca na spiżarko-piwniczkę W poniedziałek - pomimo święta - Radek zalał w tym miejscu posadzkę

Mam nadzieję, że po tym wpisie nasze schody stracą co nieco na "tajemniczości" Domi? Jak sądzisz?

Kolorowych snów, Kochani!!!

Chociaż nie wiem, czy nie właściwiej byłoby nadać temu wpisowi tytuł Kuchenny nokaut.  Pamiętacie, jak kiedyś pisałam, że mój Mąż podejrzewa, iż matka natura wyposażyła mnie w tzw. detektor wysokich cen??? Jeszcze chwila i sama zacznę w to wierzyć!

Aby wszystko było jasne - zacznę od początku:

Dawno, dawno temu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami... eeee... dobra... chyba za bardzo się do "początku" cofnęłam! Rzecz o meblach kuchennych będzie oczywiście.

Scena pierwsza, ujęcie pierwsze: WIZYTA MEBLARZA NR 1

Dawno to trochę się działo - bo chyba ze 4 tygodnie temu -  ale się działo Meblarz nr 1 jeszcze tego samego dnia, w którym robił pomiary chciał wysyłać projekt i wycenę. Oboje z Radkiem ostudziliśmy jednak jego zapędy. Powiedzieliśmy mu, żeby na spokojnie sobie wszystko obrysował, obmyślił, wycenił No! To tak mu się z tym zeszło, że cenę mebli (kuchennych, telewizyjnych, stołu i krzeseł, witryny do jadalni i szafy do wiatrołapu) podał nam... w miniony wtorek Wszystko (chociaż Radek nie pamięta, żeby gość wymieniał mu szafę) wycenił na 11.300 zł (w tym meble kuchenne 6.500 zł). Nie wiem niestety za co ta cena, bo... projektu jak nie było - tak nie ma, mimo, że Meblarz1 zapewniał, że niezwłocznie go dośle. W każdym bądź razie - cena baaardzo nam przypadła do gustu - tylko ten projekt jakoś dojść nie może, a płacić za kota w worku nie mam zamiaru!

Scena pierwsza, ujęcie drugie: WIZYTA MEBLARZA NR  2

Meblarz2 był u nas w piątek dwa tygodnie temu. W miniony wtorek - zaraz po rozmowie z Meblarzem1 na moją skrzynkę wpadł mail od Meblarza2 - z poglądowym projektem mebli kuchennych, niestety nie w kolorze, ale... wyobrazić sobie już można co i jak. Pooglądałam sobie tę czarno-białą wizję i - wprowadziwszy małe poprawki (barek "stoi" w złym miejscu i szafek za dużo "wisi" po prawej stronie) - odesłałam z podziękowaniem i prośbą o podanie konkretnej wyceny - no bo tu projekt był - ale ceny zabrakło. Dwa dni upłynęły pod znakiem ciszy. Aż tu wczoraj - telefon! Patrzę - dzwoni Meblarz2! Odbieram - mówi, że dzwoni, żeby podać cenę, czekam więc na konkrety A tu jakiś wstęp słyszę: No bo wie pani, trochę tych mebli jest... I montaż w to wliczony, i meble na gotowo...I to i tamto... A chciałaby pani całą kwotę poznać, czy za każdy zestaw mebli osobno? Przez głowę mi przeleciało, że... jakoś dziwnie ta rozmowa zaczyna się toczyć. Ale niezrażona, pełna wiary, że nie padnę, jak cenę usłyszę mówię: Panie kochany! Cenę ogółem poproszę! No! Chyba, że woli Pan, żebym za każdy mebel płaciła oddzielnie No to za chwilę usłyszałam, co chciałam: Meblarz nr 2 wycenił nam wszystkie meble na... 19.800 zł (w tym same meble kuchenne 10.300 zł!!! Spodziewaliśmy się, że Nr2 może być droższy od Nr1 (numeracja niczym u dra House'a), ale żeby różnica opiewała aż na 8.000 PLN??? Po chwili konsternacji, jak już doszłam do siebie i upewniłam się, że dobrze zrozumiałam - powidziałam Nr-owi 1, że skonsultuję to z Mężem i dam znać co i jak.

Co nam wyszło po konsultacjach? Ano to, że:

- Nr1 raczej jest skreślony. Mamy niestety wrażenie, że... ma problem z dotrzymywaniem słowa: skoro teraz czekam na projekt - to kto wie? Może potem będę czekać równie długo na jego realizację. Piszę "raczej", bo... cena jest kusząca.

- Nr2 ma wciąż szanse. Trzeba tylko do niego zadzwonić i zapytać się, skąd taka cena!

- Na wszelki wypadek spotkamy się z jeszcze dwoma nowymi meblarzami i poprosimy ich o wycenę

Cośmy wczoraj uradzili - dziś wprowadzliśmy w życie. Z samego rana zadzwoniłam do Nr-u 2 i - upewniwszy się najpierw, że na pewno nie śpi - powiedziałam mu wprost, że nastawiliśmy się na współpracę z nim, ale... cena nas dość mocno odstraszyła. I zgadnijcie czego się dowiedziałam? Skąd ta niebotyczna cena się wzięła, no skąd? Ano stąd właśnie, że ja chyba rzeczywiście w ten detektor cały wyposażona być muszę! Nie mam zbyt dużego doświadczenia  w wybieraniu materiałów, z których powstać mają nasze przyszłe meble. Dostałam wzory frontów, oklein, blatów, szkła i uchwytów - to sobie wybrałam to, co mi w oko najbardziej wpadło. Radkowi się też podobało (bo i tu zgodni byliśmy), więc jakoś nie przyszło mi do głowy, żeby o cenę tego, co wybraliśmy, pytać... I co dziś słyszę? Nr2 mówi mi, że z tego "kwadryliona" wzorów, które do nas przywiózł, w każdej dziedzinie wybrałam wzór jaki??? Ano NAJNOWSZY I NAJDROŻSZY!!! I to stąd właśnie taka cena się wzięła. Essssszzzzz... przeklęty detektor... Myślicie, że mam go w standardzie? Czy rodzicie moi wzięli tę opcję "za dopłatą"??? 

Finał jest taki, że... w środę będę znów umawiać się z Nr-em 2. Przyjedzie, żebyśmy wybrali coś z "nienowości". Zobaczymy, co z tego wyjdzie. Jutro jedziemy do Nr3, więc macie szanse na przeczytanie Trzeciego ujęcia sceny pierwszej

Kochani! Skoro Nr2 przesłał projekt - to go sobie zamieszczę. Nie jest co prawda tak profesjonalny, jak projekt lapisowej kuchni Magdy z blogu "musuly", ale układ mebli na nim widać. Naniosłam an niego swoje poprawki:

- barek został "ustawiony w złym miejscu - powinien przylegać prawym bokiem do szafki z przeszkleniem, która powinna być jakby jego "nadstawką" czy "przedłużeniem". Tu, gdzie stoi na rysunku w realu jest ścianka na luksfery. Ponadto na prawym boku barku ma nie być żadnych drzwiczek

- szafki wiszące na prawej ścianie jakoś mi się nie widzą... chyba ich za dużo... zrezygnowałabym z nich na korzyść zupełnie prostych szafek

- zmiany zaznaczyłam na czerwono, dodatkowo oznaczyłam sprzęd w zabudowie - oto "legenda": L - lodówka, Z - zmywarka (Nr-owi 2 zmieściła się 60-tka, Nr 1 powiedział, że 45 i ani centymetra więcej),  M - mikrofala, P - piekarnik.

Już jakiś czas temu znalazłam pewną kuchenną insiprację, która przypadła do gustu również mojemu Mężowi. Zamieszczę je tu, dla wyjaśnienia jaką kuchnię "widzę" w naszym domu. Jeśli ktokolwiek uzna, że naruszyłam tym jego prywatność proszę o informację - zdjęcia zostaną usunięte. W każdym razie - ta kuchnia wzbudziła mój zachwyt!

Widok od strony salonu (u nas w miejscu słupka z piekarnikiem i mikrofalą byłaby lodówka, obok lodówka małe cargo i nad nim półki na wino - tak jak w czarno-białym projekcie):

Widok na prawą stronę kuchni (spod ściany między kuchnią a wiatrołapem (Lapisowcy wiedzą, o której ściance piszę), która u nas będzie "pusta" (w miejscu lodówki ląduje piekarnik i mikrofala, zamiast widocznego okapu - podszafkowy):

Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko prosić Was o trzymanie kciuków, za to, coby moje kuchenne marzenia nie zostały pogrzebane pod ceną, której nie będziemy mogli zaakceptować

Nie żebym miała coś do tytułowych zwierząt z pięknymi, ciągle wilgotnymi oczami, ale... to przysłowie samo jakoś tak mi się nasunęło Bo oto pojawiła się nowa wizja kominka - ostateczna i definitywna! Zmian nie będzie!!! Wszystko klepnięte i już! Kominek będzie trochę inny od tego, który już tu prezentowałam. Główna różnica będzie polegać na tym, że... darujemy sobie jednak elementy ceglane. Po rozmowie z Bartkiem, synem mojego brata (tak, tak - jestem ciocią dla bratanka, który ma dokładnie tyle lat, co ja! Zagmatwane to trochę, ale... no co? Samo życie przecież, nie? ), który tematy kominkowe ma w jednym palcu, powstał zupełnie nowy plan na kominek. I tak oto:

- wkład kominkowy będzie wyposażony w szybę boczną prawą. Ogień będzie widoczny z dwóch stron: od wiatrołapu (przez szybę boczną) i od salonu (przez szybę przednią)

- obłożony będzie nie cegłą - a marmurem Breccia Sarda

- obudowa wyposażona będzie w dwie podświetlone wnęki: poziomą dolną i pionową na praktycznie na całej długości kominka

- wnęka pionowa ( na rys. wygląda, jakby miała mieć półki - półek jednak ostatecznie nie będzie) będzie znajdowała się po lewej stronie wkładu. I będzie otwarta na przód i bok kominka

- sama bryła kominka będzie bardzo prosta, bez szaleństw

Opisuję to wszystko, żeby było Wam łatwiej wyobrazć sobie co i jak. Nie mamy bowiem żadnego projektu 3D, ale nam w zupełności wystarczy zwykły, na szybko robiony na kartce rysunek.

Wkład kominkowy jeszcze nie jest zamówiony. Mamy wybrane dwa - trzeba przedyskutować wszelkie "za" i "przeciw", porównać parametry i... zakupić, bo to już najwyższa pora! Czas zacząć odliczanie: dokładnie za 7 dni zacznie powstawać nasz kominek! A ja już teraz nie mogę się doczekać pierwszego wygrzewania plecyków przy kominkowym ciepełku!

Tak jakoś wychodzi - podczas planowania tego, co, gdzie, jakie i jak będzie w naszym Lapisku stało, że styl będzie raczej nowoczesny z niewielkimi "wtrąceniami" retro, które mają nadać "smaczek". Mam nadzieję, że uda mi się to wszystko pogodzić i złożyć w jedną całość. Kominek z cegłami miał pasować do ceglanej ścianki pod schodami, ale... No właśnie - cegieł pod schodami najprawdopodobniej też nie będzie. Hmmm... i tak na dobrą sprawę nie mam pomysłu na to, jak ta ściana miałaby wyglądać... Jedno jest pewne: we wnęce przy schodach będzie stała podstawa od maszyny Singer, wyposażona w dębowy blat. A nad nią? A nad nią może jakaś podświetlana wnęka z k-g? Miejsce na wyeksponowanie jakiejś fotografii? Nie wiem... Poczekam, popatrzę, pozastanawiam się... Może pomysł przyjdzie sam? I to w najmniej oczekiwanymi momencie?

Kochani! Dokładnie rok temu, 14 sierpnia A.D. 2010, zaczął powstawać nasz dom! Wówczas nasza działka wyglądała tak:

Przez 365 kolejnych dni żyliśmy budową. Cieszyła nas każda nowa na niej rzecz. I ciągle było nam mało! Ciągle chcieliśmy więcej i więcej! Wiecznie na coś oczekiwaliśmy: a to na fundamenty, a to na podmurówkę, potem na ściany, kominy, stropy itp., itd. Każdemu etapowi budowy towarzyszyły silne emocje: czasem wzruszenie, gdy docierało do nas, że tu powstaje nasz dom, innym razem frustracja związana niesubordynacją ekip, które dla nas pracowały, dzika radość, gdy prace postępowały szybciej, niż się tego spodziewaliśmy, niepokoje o to czy pogoda będzie sprzyjać.  Działka i budowa stały się nieodłącznymi elementami naszego życia: spędzamy tu każdą wolną chwilę: tutaj ciężko pracujemy, ale i odpoczywamy!  Nigdy wcześniej nie myślałam, że zakupy budowlane mogą sprawić taką przyjemność! Nigdy nie zapomnę specyficznych zapachów budowy: drewna, cementu, wapna... Wszystko to - cały trud i wysiłek - nie poszło na marne, bo oto MAMY DOM! Najprawdziwszy z prawdziwych! Z podłogą, ścianami, sufitem, oknami i dachem! To tu zamierzamy być  do nieprzyzwoitości szczęśliwi! Witać każdy dzień z uśmiechem na ustach, wsłuchani w świergot ptaków i szept liści drzew z pobliskiego lasu. Nigdy nie miałam wątpliwości, że budowa domu była najlepszą decyzją naszego życia! I choć obawiałam się, że podczas tego budowania pojawi się syndrom zniechęcenia i machnięcia na to wszystko ręką - nic takiego się nie zdarzyło! Niech więc poniższe zdjęcie będzie dowodem na to, że wiara naprawdę czyni cuda! A gdy wierzy się RAZEM - to wszystkie marzenia naprawdę można urzeczywistnić! I nie mówię tu tylko o naszej dwójce, ale też o rodzinie, przyjaciołach i znajomych. O pomocy, jaką nam oferują. O dobrym słowie, które potrafi uskrzydlać. O najzwyklejszym ścikaniu za nas kciuków i dopingowaniu nam. Dziękujemy!!!