wpisy na blogu

Z wieści najnowszych:

- cierpię na chroniczny brak słońca, a co za tym idzie: mam dość deszczu i tego cholernego wiatru! Chciałabym pojechać na działkę i nie musieć wciskać głowy w ramiona, tylko po to, żeby mi jej nie urwało! APEL: tego, który ukradł słońce - uprasza się o natychmiastowy zwrot!!!

- cierpię na niecierpliwość i irytację (swoją drogą: można na to cierpieć, czy raczej się to jedynie odczuwa??? ) No bo...Zgadnijcie: kto też mógł nam się nagle i obłożnie rochorować? No kto??? Wiecie już? Tak! Nasz majster, któremu do wymurowania zostało raptem 20 pustaków! Trochę na poddaszu - między łazienką a garderobą, dokładnie przy wnęce na prysznic (Domi będzie wiedziała, gdzie) i ścianka na luksfery - brakuje otworu na ostatni, szklany"cukiereczek". Chciałabym, żeby już skończył, wziął kasę i sobie poszedł...

- cierpię na blogowicę. Już wielokrotnie zresztą się do tego przyznawałam. Powinnam zacząć: "Cześć! Mam na imię Sylwia! I od roku zmagam się z blogowicą..." Tylko czy ja na pewno się z nią zmagam??? Tak naprawdę, to mi z nią całkiem dobrze! Mało tego - próbuję nią "zainfekować" innych! Aniu D.! Tak, tak! Do Ciebie teraz piszę! Mam nadzieję, że zostaniesz "zarażona" i już wkrótce będę zaczytywać się w Twoich wpisach!  Wracając jednak do mojego uzależnienia... niedawno informowałam Was, że będę miała tygodniową przerwę od bloga, ponieważ wyjeżdżam do Poznania na szkolenie. Otóż - ODWOŁUJĘ TĘ DEKLARACJĘ!!!  Z dwóch powodów! Po pierwsze: w hotelu, w którym będę mieszkać jest dostęp do Internetu. Po drugie: wycyganiłam od Radka laptopa! Także: będę miała kontakt z bazą!  

-cierpię na ciągłe czekanie! Po części zostanie ono wkrótce zniwelowane, bo w sobotę odwiedza nas elektryk - będziemy wspólnie ustalać punkty i punkciki - część już pozaznaczaliśmy, ale sa takie miejsca, co do których mamy wątpliwości, a do ich rozwiania i udzielenia dobrych rad konieczny jest elektryk właśnie. Od poniedziałku będzie do nas przyjeżdżał hydraulik. W końcu się zacznie!  Mam nadzieję, że Radek będzie cykał fotki, bo ja (niestety) na żywo wszystkiego podglądać nie będę mogła. Jedyna nadzieja w mailach i ich zdjęciowych załącznikach!

Póki co - na tym moje cierpienia się kończą! Na sam koniec powiem, że nasz skromny "deskowo-cementowy'" ogródek wzbogacił się o sadzonkę forsycji. Bardzo, bardzo chciałabym, żeby to maleństwo się przyjęło! Zdjęcie zapodam później, jak już będę w domu, w czasie pomiędzy myciem okien a schnięciem podłogi. Tak, tak - dziś będę szorować nasze gniazdko i wyganiać zimę z kącików naszego mieszkanka!  

Zanim uchylę rąbka tajemnicy, powiem Wam, że w drodze powrotnej od fryzjera, wdepnęłam do "sklepu dla ubogich", który nazywam "Stonką"! No bo co ja na to poradzę, że często-gęsto mają tam asortyment, który mi odpowiada! Przyznaję - lubię ten sklep i mogę być nawet zwana "ubogą" - lepsze to, niż "biedota", nie? Mógł szanowny J. gorzej nas, "stonkowców", określić. Ale wracając do tematu! Kupiłam forsycję! No bo one tak teraz kwitną wkoło, oczy przyciągają, nawet w pochmurne dni wyglądają, jakby słonko świeciło! Są takie... optymistyczne i wesołe! I jeszcze Joasia swoją forsycję pokazała! Wczoraj dopiero co napomknęłam Radkowi: "Wiesz co? Może by tak forsycję gdzieś znaleźć i zakupić? Na przyszły rok byłaby już całkiem spora." No i co? No i w "Stonce" forsycja jakby na mnie czekała! Za całe 4,65 ją nabyłam! I teraz jest moja, moja, moja!!! Jutro znajdę dla niej jakieś fajowe miejsce na naszej działce! Muszę się tylko podszkolić jak mam ją traktować, żeby mi nie "pofikła" Po drugie - za całe 8,99 zakupiłam plastikowy zraszacz ciśnieniowy. Sądzę, że może okazać się przydatny. Ma 2 litry pojmności i za tę cenę no to... grzech było nie wziąć, nie??? No i po trzecie - wprowadzam do naszego gniazdka wiosenno-świąteczne akcenty! Nabyłam takie fajne popierdółki, które sobie powtykam w ziemię moich kwiatów doniczkowych! A niech mają - co im będę żałować! Niech i one wiosnę poczują! Cała barwna ferajna grzecznie zapozowała mi do zdjęcia:

No dobrze! To teraz możemy przejść do konkretów:

BABY MOJE! JESTEŚCIE NIEZIEMSKIE!!!

I jeszcze pomysłowe, kreatywne, z bujną wyobraźnią! CU-DO-WNE!

No to po kolei!

@Izunia Szyszeczkowa - dwa rudzielce to niezapomniany widok! Oj, biedni Poznaniacy! ;D Kochana! Jutro napiszę skargę do szefa, że za późno na szkolenie jadę i że w ogóle co to jest!

@Izunia, Karen, Karolina - niestety, to nie oparcie od krzesła! Przykro mi!

@Izunia (aleś Ty kreatywna! ), Martadaniel, Monia - trzepaczka też to nie jest - ani do jajek, ani do dywanów!  Monia! Tobie się tak trzepaczka pogięła??? Jajka się bez skorupek trzepie - wtedy trzepaczka nie zmienia kształtu!

@Joasia Magnoliowa - hmmm... Ronaldo... ssssss...  Ale niestety - nie tym razem, bo to nie masażer!

@Opałek-podlasie - w życiu bym na to nie wpadła, ale... jakby tak obrócić o 180 stopni to... nie, to jednak nie koszyczek!

@Ewuśka - kwietnik też to nie jest, ale na podpórkę do kwiatów mogłoby się toto nadać! :D

@Edysia - nie trafiłaś, Kochana! Ale bluszcz mógłby się pewnie ucieszyć wijąc się na czymś, w czym płynie pewiem życiodajny płyn....

...bo to jest nic innego, jak KRAN!!!

Tadamtadamtadam!

Miło mi poinformować, że laureatem konkursu "Zgaduj-zgadula" jest DOMIŚKA!!! Moja Droga! Serdecznie gratuluję! Możesz wybierać nagrodę: kolczyki, podkładki pod kubek, zakładka do książki, wieszak do przyszłej garderoby czy ramka??? Oczywiście przedmiot zdobiony techniką de'coupage! Proszę o wskazanie kolorystyki! Gratulujemy! Nagrodę wyślemy pocztą! Zapraszamy do udziału w kolejnych konkursach!

A poniżej kran w całej okazałości!

Bajerancki, nie??? Domi, czyżbyśmy czytały te same czasopisma??? Może jeszcze zdradzisz tajemnicę, która słynna, polska aktorka ma to cudo w swojej kuchni???

Kochani! Dziś przyjechały do nas materiały dla elektryka. Niedługo będzie mógł do nas przyjść i zająć się tymi wszystkimi kablami, puszkami i czym jeszcze jego dusza zapragnie! A już za tydzień, w poniedziałek wchodzi ze swoimi "zabawkami" hydraulik! Będzie się działo, oj będzie! Obawiam się trochę tego momentu budowy, bo kaska popłynie, a efekty będą dość mało widoczne - przykryje je przecież cement i wapno. No ale nic - w końcu my  będziemy mieli świadomość, co się pod nimi znajduje, ponadto moja wyobraźnia na pewno sprawi, że to wszystko będzie dla mnie "widoczne" Szkoda tylko, że poczynań obu panów nie będę mogła oglądać na bieżąco - w niedzielę wyjeżdżam na calutki tydzień do Poznania. Szkolić się, oczywiście. A nie odpoczywać i zwiedzać!

No i teraz druga sprawa! Zainspirowana przez Monię -"M-szn", wymyśliłam dla Was malutki konkursik! Uwaga, uwaga! Przewidziana jest nagroda - niespodzianka!

Zatem: jak sądzicie? Fragment czego widać na poniższym zdjęciu???

Ja teraz zmykam do fryzjera! Mam nadzieję, że jak wrócę będę mogła pogratulować Zwycięzcy!!! Miłego główkowania!

(Cholercia! Mam nadzieję, że moja zagadka nie okaże się banalna! Czekam na Wasze oryginalne pomysły!!!)

Kochani! Dziś mija dokładnie rok od pierwszego wpisu na blogu! Pierwsze kroki były niezwykle trudne! W zasadzie to nie były "kroki" w pełnym znaczeniu tego słowa. Było to raczej "raczkowanie", a można nawet powiedzieć, że "pełzanie". Jakiś czas nic się u nas nie działo, więc nie było o czym pisać - dlatego była dość długa, bo trzymiesięczna przerwa. Gdy dziś czytam pierwsze wpisy, w oczy rzuca mi się pewna doza nieśmiałości! Byłam tu nowa: nie wiedziałam, czy za chwilę nie dostanę po łbie... Zastanawiałam się, czy się nie wygłupię, jak zostanę przyjęta, czy w ogóle znajdzie się ktoś, kto zechce odwiedzać nasze skromne blogowe progi....

Dziś, po tych magicznych 365 dniach pełnych trudu, wzruszeń i radości budowlanych dzielonych z Wami (a może raczej pomnażanych) wiem, że znalazłam się w gronie PRZYJACIÓŁ. To nic, że znamy się tylko wirtualnie - ja się wśród Was czuję jak... w domu!  Spotkałam tu ludzi, którzy mnie rozumieją, cieszą się razem ze mną, wspierają, gdy tego potrzebuję, wyciągają za uszy, kiedy jestem "w dołku"! Kiedy milknę na dłużej - pytają "Co słychać?", mobilizują do kolejnych wpisów!  JESTEM WŚRÓD SWOICH!!!

DZIĘKUJĘ WAM ZA TO Z CAŁEGO SERDUCHA I CZĘSTUJĘ WIRTUALNYM TORCIKIEM

Dziś jest jeszcze jedno Ważne święto - urodzinki mojego Męża!

Kochanie! Życzę Ci, aby każdy nowy dzień przybierał kształt Twoich marzeń! Życzę wielu chwil, w których z uśmiechem na twarzy, z całą pewnością będziesz mógł powiedzieć: "Jestem szczęśliwy!" I pociechy z Twojej szalonej, niepokornej Małżonki (że tak o sobie powiem) też Ci życzę! A najbardziej, życzę Ci... Ty wiesz, czego!!!  Wszystkiego naj, naj, naj! Bez Ciebie nie byłoby nic...   KTC :*

A wcale się jej nie spodziewałam! To znaczy spodziewałam się, owszem, ale nie dziś! Szczęka opadła mi do samej ziemi, jak wjechałam w naszą drogę i już z daleka zobaczyłam samochód, a na nim panele bramy!

Ekipa montażowa uwijała się w garażu

Radek i Tata dopiankowywali w tym czasie dziury po klinach przy oknach:

A potem Tata przyglądał się pracy bramowych monterów - oczywiście wcale przy tym nie próżnując. Miał pomocnika w postaci Brato-sąsiada Bo grunt to mieć misję!

Najwięcej roboty było przy montażu profili na winklach i na suficie w garażu. Montaż samych paneli skojarzył mi się z układaniem klocków. Bardzo sprawnie i szybko to poszło. Dodatkowo panowie montażyści wyregulowali nam jedno okno - to w mniejszym pokoju na dole.

I od środka:

Naszego Lapisa odwiedziła dziś Kierowniczka Budowy. Na jej polecenie została wykonana prowizoryczna balustrada przy schodach:

Specjalnie dla Madzi-niedowiarka - zamieszczam zdjęcie małżeństwa, które pracowało u nas przy deskowaniu dachu. Niestety nie udało mi się ich razem uchwycić na dachu, bo jak przyjechałam to były już robione tylko drobne poprawki, które pani obserwowała z pozycji stojącej z ziemi

Sami popatrzcie: p. Czesiek na dachu czuł się jak ryba w wodzie! Siedzi sobie niemalże w pozycji "noga na nogę" jak gdyby nigdy nic i docina papę. Ja bym się na pewno skitrała ze strachu:

A ja przytargałam sobie na działkę kolejne trzy doniczki ceramiczne, które dostałam od koleżanki z pracy. Na razie sobie grzecznie siedzą w garażu i czekają w kolejce do zdobienia!

Wiecie co? Dziś wypatrzyłam na naszej działce kolejny krzaczek dzikiej róży! Zdjęcie wyszło co prawda mało wyraźne, ale gałązki chyba widać. W tym roku nie spodziewam się kwitnienia, ale łudzę się, że może w przyszłym zobaczę kwiaty - przynajmniej na tym starszym krzaczku. Będę dalej "zaklinać" - może wezmą sobie to do... korzenia! No bo serca chyba nie mają!

Aha! Jeszcze jedno! Moja ścianka wzbogaciła się o kolejną dziurę na luksfer:

A na poddaszu pojawiły się w końcu nadproża. Jeszcze jeden dzień murowania i będziemy żegnać się z naszą ekipą murarską!

Materiały dla elektryka zostały zamówione. W poniedziałek powinny do nas dotrzeć. Wszystko zamawialiśmy w firmie, którą polecono nam na blogu. Jutro bądź pojutrze ma do nas przyjechać hydraulik, obejrzeć sobie co i jak i ocenić jakie rurki i rureczki ma sobie zamówić.  I znowu czekam! Tym razem najbardziej na tynki! A po tynkach przyjdzie czas na posadzkę i naszą ściankę z cegły pod schodami!