wpisy na blogu

Nie miałam pojęcia, że dzielenie się z Wami nowymi wieściami z budowy będzie mi sprawiało tyle przyjemności i dawało motywację do dalszego działania Obiecałam fotorelację z wczorajszego dnia, więc teraz nastąpi spełnienie obietnicy W kilku słowach pozwolę sobie skomentować zawartość zdjęć. Ufff... wybierania było mnóstwo!

Zacznę zatem od początku Gruchy miały przyjechać o godzinie 10:00. Ale się spóźniły. Parę minut po 10:00 pojawiła się pompa, która czekała na gruchy z betonem. Na szczęście dyspozytorka uprzedziła nas o sytuacji, więc zamiast oczekiwać z założonymi rękoma, Chłopaki "dopieszczali" to, co przygotowali.  Mąż biegał z drabiną:

I co chwilę na nią wchodził, a gdzieniegdzie wbił jeszcze parę gwoździ - tak na wszelki wypadek

Humory dopisywały: tu "zakratowany" Brato-sąsiad

Tata miał czas na to, żeby spokojnie rozbijać niepotrzebne szalunki:

W końcu nad naszym stropem zaczęła się "rozwiajać" pompa:

To był dla Chłopaków sygnał, że za chwilę coś zacznie się dziać - jak jeden mąż zaczęli zakładać gumowce

A kiedy przyjechała pierwsza grucha...

...wgramolili się na górę

Ja oczywiście wlazłam na samym końcu i - uzbrojona w aparat - uwieczniałam wszystko "ku potomnym" Najpierw zalaliśmy wieniec dookoła całego budynku.

Potem operatorem pompy został Teść, narzędziem pracy mojego Taty stała się łopata do rozgarniania, a Mąż z Bratem - wyrównywali wylany beton narzędziami własnej konstrukcji.

A wszystkiemu przyglądał się i dobrą radą służył szef naszej ekipy murarskiej, który przecież nic nie musiał, bo stropów z nim nie uzgadnialiśmy, a jednak był

I teraz nasz strop wygląda tak